ආදරයේ දිය උල්පත...
සෙනෙහසක මහා පර්වතය.....
ගං වැලක් සේ ඔබ
මා පිටුපස සිටියේ..........
මාගේ අප්පච්චි......
හැගුම් සිරකරා සෙනෙහස පුදා
මා ළයේ......
ඔබේ ගුණමහිමේ.......
මාතුරුලේ ඔවාලා නැලවුවා
ඔබේ උකුලේ ඉදං මා සැතපුණා
මාගේ අප්පච්චි......
ඔබේ මතකය මා හදතුළ රැදුනේ
ඔබේ සුවදින් මා මං මත් වෙන්නේ
සදා.........
නිම්නැ ඔබේ පැතුවේ
''මා පුතු වැඡබේවා
මා පුතු රඡවේවා
මා පුතු සැනසේවා''
යැයි ඔබ කිවේ..........
මතකයි මාගේ අප්පච්චි........
ඔබේ ගුණ කෙලේසද නිම වන්නේ
මාමෙලේස පුදන්නේ ...
උපහාරයක් ම වේවා...
.මගේ අප්පච්චි..........
-i.t.r-
2 comments:
අනිවාර්යයෙන්ම එය එලෙසමයි!!!
ස්තුති වේවා Rash
Post a Comment